Mona Lisa straalt onder ETAP-lichtDe Mona Lisa, nog altijd hét pronkstuk van het Louvre Museum, hangt sinds 2005 in de vernieuwde zaal ‘Salle des Etats’. Tussen andere schilderijen van de Venetiaanse school kunnen we er ook de ‘Bruiloft van Kana’ bewonderen, het reusachtige fresco van Paolo Veronese.
Tijdens de vier jaar durende renovatie werd ook de verlichtingsinstallatie volledig vernieuwd. Opdat de tentoongestelde werken beter tot hun recht zouden komen, kreeg museumarchitect Lorenzo PIQUERAS in 2001 de opdracht om de immense zaal van 800 m² opnieuw in te richten. Het was noodzakelijk dat het daglicht en kunstlicht dat via een gigantische glazen plafond de zaal binnenkomt, perfect op elkaar afgestemd waren en zo natuurlijk mogelijk aanvoelden. Professor Marc Fontoynont, verantwoordelijke voor verlichtingsonderzoek aan het ENTPE, de gerenommeerde Franse Onderwijsinstelling voor Burgerlijke Bouwkunde verleende zijn medewerking voor deze opdracht. Hij vroeg ETAP om volgens zijn specificaties de verlichtingsinstallatie voor de zaal te ontwerpen.
De lichtkoepel, zo’n 300 m², moest beschouwd worden als één reusachtige armatuur. Dit bleek echter geen eenvoudig karwei, omdat de structuur van het glazen plafond nog overkoepeld wordt door een dubbele, gebogen diffusor in polycarbonaat. Uiteraard mochten de lampen niet in de koepel aftekenen. De armaturen moesten bovendien bestand zijn tegen de meest extreme temperaturen: zeer lage minimumtemperaturen in de winter, maar vooral zeer hoge zomertemperaturen onder de lichtkoepel zonder klimaatregeling.
Als verlichtingsoplossing adviseerde ETAP 360 E52- en E53-armaturen met reflectoren van HRA-aluminium met een zeer hoog rendement. De 2 x 80W-armaturen zijn van een zeer hoge kwaliteit, die perfect aangepast zijn aan de veeleisende omgeving. De breed- en diepstralende reflectoren zorgen voor een egale uitlichting van de koepel met als resultaat een mooi gelijkmatige verlichting van de wanden en de museumvloer.
De armaturen werden bevestigd op schuin geplaatste kaders die boven het glazen plafond hangen. Deze kunnen een draaibeweging maken om de lampen of de voorschakelapparaten eenvoudig te vervangen. Dankzij de ventilatie-openingen in de reflectoren en de convectiestromen die hierdoor ontstaan, blijft de stofontwikkeling op de lampen beperkt, waardoor de nominale verlichtingssterkte behouden blijft, ook zonder extra reinigingsbeurten.
Om fluctuaties in het verlichtingsniveau te beperken werd een sensor geïnstalleerd die armaturen uitschakelt als er veel daglicht is. Enkel op die manier kunnen de onschatbare en uitzonderlijke werken van het Louvre optimaal verlicht worden.